Oblicza Gruzji - Wielostronne spotkania z Gruzją

    Przegląd publikacji
  
Nauczycielki z Siedmiu CerkwiReportaże | Portrety literackie
O “Nadziei” pełnej nadziei, że można zgodnie koegzystować w wieloetnicznym regionie. O największym gruzińskim jeziorze i o wiosce, której nazwy się zmieniały. O Mery, która klucze miała i o nauczycielkach bajki opowiadających.
Tradycyjna kuchnia gruzińska - Jelena KiładzeRecenzje | Gruzja oczami innych
Pod hasłem gruzińska kuchnia można wyróżnić kilka charakterystycznych kuchni regionalnych. Jak to ująć w jednej książce? Jak to ująć tak by oprócz smaku i inspiracji kulinarnej poczuć przestrzeń, tradycje i koloryt kraju, z którego ktokolwiek wraca, to opowiada o jedzeniu?
Mandarynkowy sezon w GruzjiHistorie kulinarne | Zapiski i odpryski
Listopad – mandarynkowy sezon w pełni. Gruzińskie mandarynki smakują inaczej niż te wymęczone podróżą i sypane środkami ochrony, które możemy kupić w Polsce. W nadmorskich rejonach mamy okazję posmakować tych najsłodszych i najsmaczniejszych...
Mery i jej seryReportaże | Portrety literackie
Trudno mi pisać o Mery, bo trudno jedną historią ująć ogrom ciepła wewnętrznego i tragedii, których doświadczyła. Dotykanie jej tematu to jak zetknięcie z antyczną tragedią – żona, matka, siostra, obywatelka, pielęgniarka, mądra kobieta, kobieta pogodzona i niepogodzona, kobieta naznaczona wojną, kobieta, która ma klucze...
Święta Nino - apostołka i patronka GruzjiReportaże | Portrety literackie
Niosła dobro, uzdrowienie i miłość. Niosła wiarę – nie mieczem a szlachetnością i własnym przykładem. Zainicjowała chrześcijaństwo w Gruzji i stała się jego żywą ikoną. O Nino historycznej i Nino współczesnej, o biblijnych konotacjach i “Afryce” w Tbilisi.
Za pokój w duszy i między narodamiFelietony | Zapiski i odpryski
Będziemy pić za pokój w kilku odsłonach – najpierw za ten w duszy, potem w rodzinie i między sąsiadami a na koniec między narodami. O Gruzji i Polsce – tragediach, wojnie i winie.
Fridon - przyszliśmy na ten świat w gościReportaże | Portrety literackie
Cała historia wyprawy na Kaukaz pełna była synchroniczności i jakby prowadzenia za Ariadny kłębkiem. Jednakże spotkanie z Fridonem – malarzem, symbolikiem, pasterzem bydła – to był wstrząs dla mojej duszy i postrzegania rzeczywistości.
Dziewczyna z chlebemReportaże | Portrety literackie
O tym jak dyplomata łapał nam autostop, o skalnym mieście i słonecznej bogini. O Stalinie, Berii i przewodniku z pasją. O Leli, Lanie, Lice i Marice oraz człowieku, który miał widelec i nóż…
Jak żyć z pieniędzmi w zgodzieFelietony | Zapiski i odpryski
Myślę, że wielu ludzi doświadcza porażek, klęsk i niedoborów by dostać szansę przebudzenia w sobie kogoś silnego, odważnego i kreatywnego. By mogli w sobie obudzić Olbrzyma. Gdyby mieli cały czas dostatek nigdy by nie rozwinęli tych cech, które są najważniejsze. Być może nigdy by nie rozwinęli swojego prawdziwego potencjału?
Szkoła tam, gdzie Ojciec, Syn i Duch Święty mówią dobranocReportaże | Zapiski i odpryski
Wystarczy przejść granicę armeńsko-gruzińską w Bavra, by znaleźć się pośrodku pustki. Może nie jest to zupełna pustka, bo gdzieś na widnokręgu i za pierwszymi wyniesieniami majaczy jakaś wioska, jezioro i podobna do garbów wielbłąda pojedyncza góra. Step, góry, wyniesienia, wulkaniczne, bezdrzewne połacie.
Wigilijna noc przed gruzińskim Bożym NarodzeniemOpowieści o tradycjach | Zapiski i odpryski
Ogień, płomień, światło – za chrześcijańskim rytuałem pobrzmiewa wielokroć starsza tradycja, zlana z nią w jedno... Gdy zimowy mrok pożera świat czekamy narodzenia światła, czekamy by dni stały się dłuższe, by przyroda była gotowa do przebudzenia się, do odwiecznego zmartwychwstania.
Zajrzyjmy do spiżarni w górskiej wiosce AdżariiHistorie kulinarne | Zapiski i odpryski
Koniec jesieni i niedługo zacznie się zima. Dla mieszkańców górskich wiosek Adżarii oznacza to zasypane i nieprzejezdne drogi. W wioskach nie ma sklepów a w miasteczkach jest ich niewiele i słabo zaopatrzone.
Królowa Tamar - jedna z największych władczyń świataReportaże | Portrety literackie
Wszechstronnie wykształcona i piękna. W okresie panowania Tamar Wielkiej Gruzja stała się największą potęgą liczącą się nie tylko na Kaukazie, ale na całym Bliskim Wschodzie. Okres ten jest nazywany "Złotym Wiekiem Gruzji”, a ona sama największym monarchą w historii tego kraju.
Kobieta z wioski - między tradycją a telenoweląReportaże | Portrety literackie
Kaukaz jest jednym z tych miejsc na świecie, gdzie żyje się równolegle jakby w dwóch rzeczywistościach – jednej archaicznej a drugiej współczesnej. Czasem jeszcze wtrąca się jedna rzeczywistość – fikcja literacka i filmowa. O Diunie bez Herberta, o słońcu i pragnieniu, o zawieszeniu między tradycją a telewizyjną papką.
Pomoc dla Gruzji, czyli telewizor i dywan dla każdegoWywiady | Gruzja oczami innych
Z Piotrem Topińskim o gruzińskich obozach uchodźców, celowości i sensowności pomocy humanitarnej a także o marnotrawieniu funduszy unijnych na bezmyślnie konstruowane projekty “szyte” pod tworzących projekty a nie pod ich odbiorców.

  Poprzednie
  Pauza
  Kolejne

      Kuchnia gruzińska    

          Dżondżoli - kiszone kwiatostany kłokoczki  
  
          Kapusta kiszona na czerwono po gruzińsku  

    Przewodniki subiektywne  

          Dwie twierdze królowej Tamar w Uszguli (Reportaże)    

          Podróże w czasie i przestrzeni (Refleksje wędrowca)  
  
          Trzy pory roku w merynosowych skarpetkach (Recenzje)  
  
          Abastumani - kurort owiany sosnowym pyłkiem (Reportaże)  
  
          Uszguli u schyłku lata - wielobarwne impresje (Fotoimpresje)  
    
      Gruzińskie toasty, bajki i przypowieści, baśnie, mity i legendy    

Decyzje i porady  
  
Podarunek wiatrów  
  
Cudowne ciasteczka  
  
Bezużyteczne bogactwo  
  
Oswoić barana  
  
Dwa dźwięki  

      Przysłowia gruzińskie    

          Aby poznać człowieka, trzeba zostać jego towarzyszem podróży.  

          Biada temu, kto uciekł; biada również temu, kto nie uciekł.  

          Bogactwo rodziny tym się mierzy, że pies i kot tłuste tam chodzą.  

          Bród pochwal dopiero po wyjściu na brzeg.  

          Chęć to połowa wykonanego dzieła.  

          Chmurny dzień wydawał się pannie młodej porankiem.  

          Choćbyś założył osłu siodło, nie przemieni się w konia.  

          Cierpliwość jest kluczem do raju.  

          Co człowiek sam sobie zrobi, tego najgorszy wróg nie potrafi mu zrobić.  

          Co trzeźwy ma na myśli, to pijany na języku.  

          Co wiatr przyniósł, to i wiatr zabierze.  

          Co, Dawidzie, zyskasz sobie, wszystko dzięki twojej głowie.  

          Czas króluje, a nie królowie.  

          Czyż każdy, kto nosi spodnie, godny jest miana mężczyzny?  

          Człowiek biernie poddający się losowi zemrze w niewoli.  

          Człowiek jest dla człowieka lekarstwem.  

          Człowiek mądry, lecz nieuczony, jest jak skuty lew.  

          Człowieka strzała zabija, lecz winowajcą jest strzelec.  

          Dla głuchych dwa razy nie biją w dzwony.  

          Dla tępego człowieka wszystko jedno, czy tu będzie, czy w Bagdadzie.  

          Do snu nie potrzeba wezgłowia.  

          Dobremu mówcy potrzebny jest dobry słuchacz.  

          Dobroć głupiego człowieka przynosi mało pożytku.  

          Dom kłamcy spalił się i nikt w to nie uwierzył.  

          Dopóki marzec przed tobą, nie chwal, ani też nie gań zimy.  

          Dopóki piec gorący, dopóty wrzucaj weń chleby.  

          Drzewo się nie przewróci od jednego ciosu.  

          Dziki bez nie zrodzi winnego grona.  

          Gatunek drzewa poznaje się po owocu.  

          Gdy proszą cię o chleb, nie dawaj kamienia.  

      Poezja gruzińska    
ZimaŚnieży...

Śnieży...

Wciąż śnieży i śnieży od nowa,

Na bluszcz przyleciały głodne drozdy

Nadeszła pora polowań.

    Spodobał ci się nasz serwis? Podziel się z innymi...
  
     Facebook Like