Gdy Bóg stworzył kobietę...

Starzy górale na Kaukazie opowiadają taką legendę.

Kiedy Bóg stworzył góry Kaukazu to zerwał przepiękną białą lilię i rzucił ją w przepastną głębinę przejrzystych wód górskiego jeziora. Lilia przemieniła się w przepiękną kobietę, delikatną i pachnącą jak lilia i zwiewną jak letni wiaterek. Kobieta spojrzała w kryształowe wody jeziora a zobaczywszy swoje odbicie krzyknęła:
– Ależ jestem piękna!

Od tej pory kobieta biegała po górskich ścieżynkach, po ukwieconych dolinach a wszystko wokół zamierało w milczącym zachwycie. Po niedługim czasie znudził kobietę ten niemy podziw i krzyknęła:
– Wszystko wokół zachwyca się mną, lecz ja tego nie słyszę. Wszystkie zachwyty są nieme lub w zupełnie niezrozumiałym języku. Ja chcę słyszeć ten podziw. Chcę pieszczoty, czułości i miłości. I żebym ja także mogła kochać.

I Bóg stworzył kobiecie mężczyznę.

Wznieśmy toast za to, żeby kobiety i mężczyźni pamiętali o tym, że są na ziemi po to, by się nawzajem kochali.