Świr świąteczny, czyli ciasteczkowe szaleństwo

Tajemnice przesypując w sobie
Jak w zamkniętej kadzi ziarno,
Jechali Trzej Królowie
Przez ziemię rudą i skwarną.
– Krzysztof Kamil Baczyński

Pod koniec listopada zaczęła we mnie rosnąć malutka, choć jak potem się okazało nieźle sabotująca wyjazd, nostalgia bożonarodzeniowa. Dla mnie święta grudniowe to specyficzny i bardzo eklektyczny czas tradycji i rytuałów, smaków i aromatów, muzyki i spotkań ze znajomymi przy robionych własnoręcznie pierniczkach i prezentach. I tak naprawdę byłam rozerwana między chęcią wyruszenia, a chęcią zostania na święta. Wreszcie padło – no dobrze, zostajemy na święta i będziemy w pełni z naszymi przyjaciółmi i bliskimi, bo przecież tak naprawdę nie wiadomo kiedy ponownie się zobaczymy.

Tym sposobem od początku grudnia zaczął się sezon pierniczkowo-prezentowo-towarzyski. Artur w międzyczasie pracował nad stroną a ja z Przemkiem oddawałam się w pełni przyjemności bycia “Świrem świątecznym” – filozofię tego stanu wyłuszczyłam kiedyś w artykule Autostop z wigilijnym aromatem i teraz jest on wręcz doprowadzony do perfekcji. :-)

Góry pierniczków i ciasteczek, suszone plastry pomarańczy, własnoręcznie robione ozdoby i prezenty, spotkania ze znajomymi i jak zawsze nieśmiertelny w naszym domu Dickens, słuchany i oglądany w różnych wersjach. I muzyka, muzyka, muzyka... To był wspaniały i magiczny czas! Bardzo chcę poznać i poczuć smak świąt w Gruzji, ale widocznie nie w tym roku. Ten rok był dla tych, których znamy a przyszłe święta niech będą dla tych, których poznamy...