Indeks tematyczny: szczęście

Publikacje

W październiku był czas udzielania wywiadów i rozmów tu i ówdzie. Zarówno o Gruzji jak i o Edukowaniu przez podróżowanie, czyli latach edukacji domowej mojego syna Przemka. Przemiłe spotkanie w telewizji regionalnej TOYA z Moniką Czerską zapoczątkowało cykl wywiadów.

[wywiad, Peron4] W Gruzji stare miesza się z nowym

Książki, które mają trafić w moje ręce, trafiają różnymi drogami. Niektórym przychodzi przemierzyć sporo kilometrów. W przypadku książki Katarzyny Pakosińskiej to ja musiałam przejechać i przejść wiele kilometrów, by w Uszguli otrzymać ją z rąk Fridona i znaleźć w niej... swoje teksty.

Recenzja książki Georgialiki Katarzyny Pakosińskiej

Bez marzeń ciężko żyć, one nas nakręcają do działania, do podejmowania wyzwań, do przekraczania własnych granic. Z nimi życie nabiera celowości i poczucia sensu. Kolorów życiu nadają i te marzenia wielkie, i te całkiem malutkie.

Czterolistne koniczynki na szczęście - konkurs z marzeniami w Gonio

Droga była. Kiedyś... to znaczy do rozpadu Związku Radzieckiego. Tak w Gruzji może się zaczynać większość opowieści o tym co było, a co się przez ostatnie 22 lata rozpadło. Było sanatorium, fabryka, punkt skupu owoców, wioskowy klub – było i się rozpadło. Podobnie z drogą z przełęczy Zekari do Imeretii...

Trekking z plecakami na koniu - zdjęcia z Gruzji

Wokół nas pojawiają się chmury – to przesłaniają, to odsłaniają horyzont. Brodzimy w chmurach! Mamy nie tylko głowy w chmurach, my cali jesteśmy w chmurach! Chmury są wszędzie, spowijają nas i całą wioskę. Przelewają się z miejsca na miejsce, raz rzadsze raz gęstsze. Widzimy góry i przebłyski słońca a po chwili widzimy tylko siebie i szarość wokół.

Letnia wioska tonąca w chmurach, przełęcz Zekari, Gruzja

Szykując ekwipunek do wyprawy nie wyobrażałam sobie, aby ulubione kalosze z fiołkami zostały w Polsce. Oczywiście pojechały i nawet zostały naprawione...

Kalosz trekkingowy LaCrosse w leśnym mchu

Niosła dobro, uzdrowienie i miłość. Niosła wiarę – nie mieczem a szlachetnością i własnym przykładem. Zainicjowała chrześcijaństwo w Gruzji i stała się jego żywą ikoną. O Nino historycznej i Nino współczesnej, o biblijnych konotacjach i “Afryce” w Tbilisi.

Reportaże z Gruzji - Święta Nino - apostołka i patronka Gruzji

O “Nadziei” pełnej nadziei, że można zgodnie koegzystować w wieloetnicznym regionie. O największym gruzińskim jeziorze i o wiosce, której nazwy się zmieniały. O Mery, która klucze miała i o nauczycielkach bajki opowiadających.

Reportaże z Gruzji - Nauczycielki z Siedmiu Cerkwi - Edikilisa

Piszę o Gruzji, ale także i o wędrowaniu. O tych dziwnych czasem ulotnych spotkaniach z ludźmi. Tych mgnieniach, które zostawiają ślad w duszy. Gdy przyszedł do mnie tytuł tego rozdziału pomyślałam – to czysta prowokacja… Będę pisać o jakiś kościach sprzed miliona siedmiuset tysięcy lat?

Reportaże z Gruzji - Portret wędrowca [grafika - Adam Bińkowski]

Worki, woreczki, kosmetyczki, organizery – niby nic szczególnego. Każdy w coś te rzeczy w plecaku wrzuca poza tymi abnegatami, którzy groch z kapustą lubią i wrzucają jak leci bez sortowania.

Pokrowce na sprzęt trekkingowy

Gruzja w obiektywie i w sercu Darka Piwowarskiego: Unosi się nad nią magiczna aura tajemniczości i ukrytego piękna. Kto się tam raz wybierze, zakocha się w Niej na całe życie. Poznajcie moją nową ukochaną – Gruzję.

Piramida z niebios [fot. Darek Piwowarski]

Będziemy pić za pokój w kilku odsłonach – najpierw za ten w duszy, potem w rodzinie i między sąsiadami a na koniec między narodami. O Gruzji i Polsce – tragediach, wojnie i winie.

Gruziński toast za pokój

Kulinarne

Herbaciane liście, herbaciane pola w muzyce, czyli garść rozważań historycznych przy pieczeniu herbacianego ciasta.

Gruzińskie ciasto herbaciane (przepis)

Pierogi w Polsce to znany przysmak, zwłaszcza te z kapustą i grzybami oraz serowe. Jednakże gruzińskie gwezeli to coś zupełnie odmiennego – nie są gotowane, lecz pieczone a do tego potrafią być naprawdę gigantycznych rozmiarów.

Gwezeli (ghvezeli) - guryjskie pierożki z jajkiem i serem (kuchnia gruzińska)

Seler – starożytne warzywo, które od kilku tysięcy lat jest wykorzystywane w celach leczniczych, dekoracyjnych i rytualnych. Można go gotować, smażyć, dusić, suszyć, solić, marynować i kisić. W tym przypisie wystąpi razem z ziemniakiem i to w roli obiektu fruwającego, czyli motyla.

Pasztet selerowy w kształcie motyli

Przepis pochodzi z “Książki antykucharskiej” Heleny Amiradżibi, w której taką sałatkę przyrządzał Irakli, syn literata Sandra Kanczeli. Sama książka luźno nawiązuje do tematyki kulinarnej, która stanowi jedynie pretekst do pokazania Gruzji z czasów Berii i Stalina, z czasów dzieciństwa i młodości autorki.

Sałatka buraczana Heleny Amiradżibi

Dlaczego maliny są czerwone? Według mitów dawniej były białe... To wszystko ponoć przez psotnego Jowisza!

Maliny z migdałami - gruziński deser

Jest takie gruzińskie przysłowie ჯერ მწარე ჭამე, კვლავ ტკბილი თუ ეძებ გემოვნებასა, które dosłownie znaczy – w poszukiwaniu prawdziwego smaku zjedz najpierw gorzkie, a dopiero potem wróć do słodkości co oznacza, że trudne i będące wyzwaniem sytuacje pozwalają nam dojrzeć i dorosnąć.

W poszukiwaniu przepisów na wegetariańskie potrawy kuchni gruzińskiej

W Nowy Rok wchodzi się z nowym entuzjazmem, planami i nadziejami a czary przyciągające “to lepsze” zaczynają się już w kuchni. Pod każdą szerokością geograficzną w składzie potraw i obrzędach ukryte są potrzeby duszy.

Gozinaki - gruzińskie tradycyjne słodycze noworoczne (przepis)

Spis A-Z

Herbaciane liście, herbaciane pola w muzyce, czyli garść rozważań historycznych przy pieczeniu herbacianego ciasta.

Gruzińskie ciasto herbaciane (przepis)

Bez marzeń ciężko żyć, one nas nakręcają do działania, do podejmowania wyzwań, do przekraczania własnych granic. Z nimi życie nabiera celowości i poczucia sensu. Kolorów życiu nadają i te marzenia wielkie, i te całkiem malutkie.

Czterolistne koniczynki na szczęście - konkurs z marzeniami w Gonio

Książki, które mają trafić w moje ręce, trafiają różnymi drogami. Niektórym przychodzi przemierzyć sporo kilometrów. W przypadku książki Katarzyny Pakosińskiej to ja musiałam przejechać i przejść wiele kilometrów, by w Uszguli otrzymać ją z rąk Fridona i znaleźć w niej... swoje teksty.

Recenzja książki Georgialiki Katarzyny Pakosińskiej

W Nowy Rok wchodzi się z nowym entuzjazmem, planami i nadziejami a czary przyciągające “to lepsze” zaczynają się już w kuchni. Pod każdą szerokością geograficzną w składzie potraw i obrzędach ukryte są potrzeby duszy.

Gozinaki - gruzińskie tradycyjne słodycze noworoczne (przepis)

Pierogi w Polsce to znany przysmak, zwłaszcza te z kapustą i grzybami oraz serowe. Jednakże gruzińskie gwezeli to coś zupełnie odmiennego – nie są gotowane, lecz pieczone a do tego potrafią być naprawdę gigantycznych rozmiarów.

Gwezeli (ghvezeli) - guryjskie pierożki z jajkiem i serem (kuchnia gruzińska)

W październiku był czas udzielania wywiadów i rozmów tu i ówdzie. Zarówno o Gruzji jak i o Edukowaniu przez podróżowanie, czyli latach edukacji domowej mojego syna Przemka. Przemiłe spotkanie w telewizji regionalnej TOYA z Moniką Czerską zapoczątkowało cykl wywiadów.

[wywiad, Peron4] W Gruzji stare miesza się z nowym

Szykując ekwipunek do wyprawy nie wyobrażałam sobie, aby ulubione kalosze z fiołkami zostały w Polsce. Oczywiście pojechały i nawet zostały naprawione...

Kalosz trekkingowy LaCrosse w leśnym mchu

Piszę o Gruzji, ale także i o wędrowaniu. O tych dziwnych czasem ulotnych spotkaniach z ludźmi. Tych mgnieniach, które zostawiają ślad w duszy. Gdy przyszedł do mnie tytuł tego rozdziału pomyślałam – to czysta prowokacja… Będę pisać o jakiś kościach sprzed miliona siedmiuset tysięcy lat?

Reportaże z Gruzji - Portret wędrowca [grafika - Adam Bińkowski]

Droga była. Kiedyś... to znaczy do rozpadu Związku Radzieckiego. Tak w Gruzji może się zaczynać większość opowieści o tym co było, a co się przez ostatnie 22 lata rozpadło. Było sanatorium, fabryka, punkt skupu owoców, wioskowy klub – było i się rozpadło. Podobnie z drogą z przełęczy Zekari do Imeretii...

Trekking z plecakami na koniu - zdjęcia z Gruzji

Dlaczego maliny są czerwone? Według mitów dawniej były białe... To wszystko ponoć przez psotnego Jowisza!

Maliny z migdałami - gruziński deser

O “Nadziei” pełnej nadziei, że można zgodnie koegzystować w wieloetnicznym regionie. O największym gruzińskim jeziorze i o wiosce, której nazwy się zmieniały. O Mery, która klucze miała i o nauczycielkach bajki opowiadających.

Reportaże z Gruzji - Nauczycielki z Siedmiu Cerkwi - Edikilisa

Worki, woreczki, kosmetyczki, organizery – niby nic szczególnego. Każdy w coś te rzeczy w plecaku wrzuca poza tymi abnegatami, którzy groch z kapustą lubią i wrzucają jak leci bez sortowania.

Pokrowce na sprzęt trekkingowy

Gruzja w obiektywie i w sercu Darka Piwowarskiego: Unosi się nad nią magiczna aura tajemniczości i ukrytego piękna. Kto się tam raz wybierze, zakocha się w Niej na całe życie. Poznajcie moją nową ukochaną – Gruzję.

Piramida z niebios [fot. Darek Piwowarski]

Przepis pochodzi z “Książki antykucharskiej” Heleny Amiradżibi, w której taką sałatkę przyrządzał Irakli, syn literata Sandra Kanczeli. Sama książka luźno nawiązuje do tematyki kulinarnej, która stanowi jedynie pretekst do pokazania Gruzji z czasów Berii i Stalina, z czasów dzieciństwa i młodości autorki.

Sałatka buraczana Heleny Amiradżibi

Wokół nas pojawiają się chmury – to przesłaniają, to odsłaniają horyzont. Brodzimy w chmurach! Mamy nie tylko głowy w chmurach, my cali jesteśmy w chmurach! Chmury są wszędzie, spowijają nas i całą wioskę. Przelewają się z miejsca na miejsce, raz rzadsze raz gęstsze. Widzimy góry i przebłyski słońca a po chwili widzimy tylko siebie i szarość wokół.

Letnia wioska tonąca w chmurach, przełęcz Zekari, Gruzja

Niosła dobro, uzdrowienie i miłość. Niosła wiarę – nie mieczem a szlachetnością i własnym przykładem. Zainicjowała chrześcijaństwo w Gruzji i stała się jego żywą ikoną. O Nino historycznej i Nino współczesnej, o biblijnych konotacjach i “Afryce” w Tbilisi.

Reportaże z Gruzji - Święta Nino - apostołka i patronka Gruzji

Jest takie gruzińskie przysłowie ჯერ მწარე ჭამე, კვლავ ტკბილი თუ ეძებ გემოვნებასა, które dosłownie znaczy – w poszukiwaniu prawdziwego smaku zjedz najpierw gorzkie, a dopiero potem wróć do słodkości co oznacza, że trudne i będące wyzwaniem sytuacje pozwalają nam dojrzeć i dorosnąć.

W poszukiwaniu przepisów na wegetariańskie potrawy kuchni gruzińskiej

Będziemy pić za pokój w kilku odsłonach – najpierw za ten w duszy, potem w rodzinie i między sąsiadami a na koniec między narodami. O Gruzji i Polsce – tragediach, wojnie i winie.

Gruziński toast za pokój

Seler – starożytne warzywo, które od kilku tysięcy lat jest wykorzystywane w celach leczniczych, dekoracyjnych i rytualnych. Można go gotować, smażyć, dusić, suszyć, solić, marynować i kisić. W tym przypisie wystąpi razem z ziemniakiem i to w roli obiektu fruwającego, czyli motyla.

Pasztet selerowy w kształcie motyli

Utwory i adaptacje

Indeks tematyczny