Chaczapuri na zielono

Wszyscy, którzy byli w Gruzji, znają chaczapuri serowe zwane imeretyńskim i adżarskie, rzadziej megrelskie czy raczyńskie. Jednakże w obrębie okrągłych chaczapuri mogą być równie tradycyjne nadzienia inne niż serowe. W Swanetii najczęściej jedzone jest podobne w formie mięsne kubdari (bywa także w wersji postnej grzybowe) lub chaczapuri z trzema typami nadzień: serowe, serowo-ziemniaczane i serowe z zieleniną. Ową “zieleniną” wiosną jest najczęściej pokrzywa i inne wczesne ziółka, a latem i jesienią burak liściowy, inaczej boćwina.

Chaczapuri Lela1 robi tak, jak w przepisie podstawowym.

Liście buraka przygotowujemy tak, jak w przepisie na sałatkę – trzeba wybrać dorodne liście, dobrze je umyć, bo często bywają mocno zapiaszczone, następnie z grubsza pokroić, włożyć do garnka i ugotować. Gotują się długo, czasami powyżej godziny. Odcedzone liście dobrze odciskamy z nadmiaru wody, drobno siekamy lub możemy liście przekręcić przez maszynkę do mielenia.

Następnie łączymy zieleninę lub liście buraka z dobrze pokruszonym i ugniecionym serem2. Formujemy kule do nadziania chaczapuri i dalej tak jak w przepisie podstawowym.

• nadzienie możemy dowolnie przyprawić (dodatek cebuli, czosnku, zieleniny, papryczki, soli swańskiej);
• pokrzywę, mniszek i inne “ziółka” lekko obgotowujemy w osolonej wodzie.

• 1. gruz. ლელა ჩართოლანი – Lela Chartolani – współprowadzi z mężem dom gościnny "Gamarjoba" w Uszguli
• 2. najczęściej ser podpuszczkowy młody, ser imeretyński lub inny jak w przepisie na chaczapuri